Omgaan met een verslaafde werknemer

Steeds vaker wordt er bij de rechter geprocedeerd over zaken die in verband staan met een werknemer die met een verslaving kampt. Denk daarbij bijvoorbeeld aan een gokverslaving, gameverslaving, alcohol- of drugsverslaving. Maar ook andere soorten verslavingen zijn mogelijk.

Een verslaving is een destructieve ziekte met een grote ziektelast en er is een hoog overlijdensrisico. Er is een aantal vaak voorkomende verslavingskenmerken die vastgesteld kunnen worden, zoals bijvoorbeeld:

• Hoger ziekteverzuim;
• Vaak te laat komen;
• Extra lange pauzes en/of veelvuldig wc-bezoek;
• Steeds minder verzorgd uiterlijk;
• Problemen met het onthouden van instructies;
• Perioden van hoge en lage productiviteit;
• Klachten van klanten;
• Ongepast gedrag etc. etc.

Maar het is niet zo dat, zodra een persoon aan (een aantal van) die kenmerken voldoet hij/zij meteen als ‘verslaafd’ gekwalificeerd kan worden.

Wat kan de werkgever doen wanneer hij vermoedt dat de werknemer met een verslaving kampt? Mag de werkgever überhaupt aan de werknemer vragen of hij/zij een verslavingsprobleem heeft? En is de werknemer verplicht om daarop te antwoorden? En wat mag de werkgever van de (verslaafde) werknemer verwachten? En welke sancties kan een werkgever eventueel treffen? En wat als de werknemer zich éénmalig onder invloed van alcohol misdraagt, zonder dat er sprake is van een verslaving?

Het antwoord op deze vragen kunt u hier lezen: https://www.spee-advocaten.nl/nieuwsbrieven#1