Herplaatsingsvereiste bij bedrijfseconomisch ontslag
Uit een recente uitspraak van het gerechtshof in Den Bosch blijkt dat werkgevers niet te makkelijk moeten denken over het herplaatsingsvereiste bij bedrijfseconomisch ontslag.
De feiten
De werkgever in deze zaak is een fabrikant van 3D-beeldvorming en draagbare meetoplossingen, met wereldwijd verschillende vestigingen, waaronder in Nederland. Sinds 1 april 2014 werkt werkneemster als businessassistant bij de onderneming. Zij maakt deel uit van het wereldwijde HR-team, dat wordt aangestuurd door de Chief People Officer vanuit het hoofdkantoor in Florida.
De raad van bestuur van de groep waarvan werkgever onderdeel uitmaakt, heeft op 14 februari 2020 besloten om wereldwijd een herstructurering en daarmee een strategische heroriëntatie op de markt door te voeren. Dit zou moeten leiden tot een kostenverlaging en tot een vergroting van de efficiëntie en het concurrentievermogen. De betreffende werkneemster krijgt begin april 2020 te horen dat haar taken in Nederland komen te vervallen. Om die reden vraagt werkgever in mei 2020 toestemming aan het UWV om de arbeidsovereenkomst met werkneemster op te zeggen vanwege bedrijfseconomische redenen.
Maar op 18 augustus 2020 weigert het UWV om die toestemming te geven: volgens het UWV heeft werkgever niet inzichtelijk gemaakt dat er een noodzaak is om wereldwijd kosten te besparen. Er ontbreekt een reorganisatieplan voor het vervallen van vijfhonderd arbeidsplaatsen (waaronder drie arbeidsplaatsen in de functie van businessassistant) en het is volgens het UWV niet duidelijk geworden dat het voor een doelmatigere bedrijfsvoering van werkgever noodzakelijk is dat de functie van businessassistant in de onderneming komt te vervallen. Ook de kantonrechter heeft het verzoek tot ontbinding van de arbeidsovereenkomst afgewezen. Werkgever heeft daarom hoger beroep ingesteld bij het hof in Den Bosch.